|
W rozdziale 4.1.opisano główne cele stosowania metod nieniszczących. Polegają one na możliwości wykrywania wad w wytworach z tworzyw, takich jak: nieciągłości, pęcherze, wtrącenia, pęknięcia. W przypadku kompozytów możliwa jest ocena przebiegu ułożenia włókien w poszczególnych warstwach lub wyznaczenie stopnia delaminacji. Badania nieniszczące nie wpływają w istotny sposób na zamianę własności, struktury i powierzchni wytworu, z tego też względu mogą być wykonywane podczas procesu wytwarzania. Metodami nieniszczącymi mogą być: badania wizualne, penetracyjne, radiograficzne i defektoskopowe. W rozdziale tym przedstawiono istotę i opisy działania urządzeń do zapisu danych z pomiarów oraz scharakteryzowano czujniki – głowice pomiarowe do pomiaru defektów powierzchniowych i strukturalnych.
|
