|
W rozdziale 4.1.opisano główne cele stosowania metod nieniszczących. Polegają one na
możliwości wykrywania wad w wytworach z tworzyw, takich jak: nieciągłości, pęcherze,
wtrącenia, pęknięcia. W przypadku kompozytów możliwa jest ocena przebiegu ułożenia włókien
w poszczególnych warstwach lub wyznaczenie stopnia delaminacji. Badania nieniszczące nie
wpływają w istotny sposób na zamianę własności, struktury i powierzchni wytworu, z tego też
względu mogą być wykonywane podczas procesu wytwarzania. Metodami nieniszczącymi mogą
być: badania wizualne, penetracyjne, radiograficzne i defektoskopowe. W rozdziale tym
przedstawiono istotę i opisy działania urządzeń do zapisu danych z pomiarów oraz scharakteryzowano
czujniki – głowice pomiarowe do pomiaru defektów powierzchniowych i strukturalnych
|
