Informacja o cookies

Zgadzam się Nasza strona zapisuje niewielkie pliki tekstowe, nazywane ciasteczkami (ang. cookies) na Twoim urządzeniu w celu lepszego dostosowania treści oraz dla celów statystycznych. Możesz wyłączyć możliwość ich zapisu, zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Korzystanie z naszej strony bez zmiany ustawień oznacza zgodę na przechowywanie cookies w Twoim urządzeniu.

Publikacje Pracowników Politechniki Lubelskiej

Status:
Autorzy: Wysmulski Paweł, Kuśmierz Leszek, Różyło Patryk
Wersja dokumentu: Drukowana
Język: polski
Strony: 149 - 149
Efekt badań statutowych NIE
Materiał konferencyjny: NIE
Publikacja OA: NIE
Abstrakty: polski
W artykule przedstawiono metodykę obliczeń przekładni obiegowej z dwuwieńcowym kołem satelitarnym. Schemat tego typu przekładni przedstawiono na rysunku Rys.1a. Przekładnia tego typu umożliwia uzyskanie dużych przełożeń, rzędu kilkanaście. Przekładnie obiegowe w porównaniu z przekładniami zwykłymi (o osiach nieruchomych) wymagają spełnienia następujących warunków montażowych: współosiowości, sąsiedztwa i równomiernego rozmieszczenia kół obiegowych. Spełnienie warunku współosiowości wymaga w większości przypadków przeprowadzenia korekcji konstrukcyjnej jednej lub obu par kół. Należy mieć na uwadze, że w odniesieniu do przedstawionego schematu przekładni jedna z par kół stanowi zazębienie zewnętrzne, natomiast druga zazębienie wewnętrzne. Istotny problem w procesie projektowania przekładni obiegowych z zespołem dwuwieńcowych kół satelitarnych stanowi odpowiedni dobór przełożeń poszczególnych stopni przekładni.