| Status: |
|
| Autorzy: |
Boguszewska Kamila Lucyna,
Przesmycka Natalia
|
| Rok wydania: |
2017 |
| URL do źródła |
LINK
|
| Język: |
polski
|
| Źródło: |
XX Forum Architektury Krajobrazu: Praktyka zawodowa - Badania naukowe - Dydaktyka , Kraków, 21-23 września 2017 : streszczenia - abstracts |
| Państwo wystąpienia: |
POLSKA |
| Efekt badań statutowych |
TAK
|
| Abstrakty: |
polski
|
angielski
|
|
Tatary i Bronowice uchodzą za najbardziej niebezpieczne i zaniedbane dzielnice Lublina. Problemy pogłębia zmieniająca się struktura wiekowa mieszkańców osiedli – „starzenie się”, oraz duży odsetek osób niepracujących, spowodowany upadkiem przemysłu w Lublinie po 1989 roku (URSUS, FSC), który był głównym sektorem zatrudnienia dla mieszkańców tych dzielnic. Oprócz problemów typowych dla wszystkich osiedli z epoki PRL, np. brak miejsc parkingowych, dochodzi wandalizm, alkoholizm i niski status materialny mieszkańców. Rozwój dzielnicy Tatary po II wojnie światowej wiązał się ze strefą przemysłową (wśród zakładów największym pracodawcą była założona w 1951 roku Fabryka Samochodów Ciężarowych, dodatkowo funkcjonowała rzeźnia, obecnie – zakłady mięsne). Osiedla powstające w ramach dzielnicy Tatary w latach 1950-1972 (ZOR Tatary oraz Motor) i Bronowic (ZOR Bronowice I 1954-1956 i Bronowice II i III 1956-1969), cechował duży udział terenów zielonych i stref rekreacyjnych dedykowanych różnym użytkownikom. Po kilkudziesięciu latach braku inwestowania i przy zmieniającym się styl użycia oraz potrzebach użytkowników, przestrzenie te należą do najbardziej zaniedbanych w Lublinie. Na bieżąco podejmowane są prace związane z poprawą infrastruktury na osiedlach: wymiana oświetlenia, chodników itd. Rady dzielnic intensywnie pracują nad pozyskiwaniem środków na realizacje najbardziej palących potrzeb, jednak nie zawsze są one przemyślane i zaprojektowane w odpowiedni sposób. Problemem jest brak wzorców i powielanie schematów funkcjonalnych i estetycznych, często nie adekwatnych do danego miejsca. Modernizacja przestrzeni publicznych jest jednym z elementów procesów rewitalizacyjnych, w których zaangażowanie przyszłych użytkowników jest elementem koniecznym już na etapie projektu. Dobre przestrzenie publiczne podnoszą poczucie bezpieczeństwa, komfortu zamieszkania, a nawet przyczyniają się do wzrostu cen nieruchomości. Artykuł przedstawia problematykę związaną z projektowaniem, realizacją i funkcjonowaniem wybranych przestrzeni publicznych na Tatarach i w Bronowicach, w których ważnym elementem była partycypacja społeczna. Słowa kluczowe: rewitalizacja urbanistyczna, Lublin, bezpieczeństwo w przestrzeni publicznej
|
|
Tatary and Bronowice Districts are considered to be the most dangerous and problematic areas in Lublin. The problems are deepening by the changing age structure of the inhabitants of the settlement – “aging society”, and the high unemployment rate, caused by the fall of the industry in Lublin after 1989 (FSC, URSUS), which was the main employment sector for residents of these districts. Apart from the problems common to all settlements from the Polish People’s Republic, e.g. the lack of parking places, the main problems are vandalism, alcoholism and low financial status of the inhabitants. The development of the Tatary district after the Second World War was connected with the industry (the largest employer was the car factory FSC, which was established in 1951). Housing estates built in the Tatary district between 1950-1972 (ZOR Tatary and Motor) and Bronowice (ZOR Bronowice I 1954-1956 and Bronowice II and III 1956-1969) were characterized by a large amount of green and recreation areas dedicated to different users. After several decades of lack of investment and the changes in lifestyle and needs of users, these areas become the most neglected in Lublin. On-the-spot work is being done to improve the infrastructure in the neighbourhoods: lighting, pavements, etc. District councils are working hard to raise funds for the most important needs, but they are not always though through and designed in the proper way. The problem is the lack of good examples and the duplication of functional and aesthetic schemes, which are not always adequate to the place. Modernization of public spaces is one of the elements of revitalization processes in which the involvement of future users is an essential element at the stage
|
