Mutagenność i genotoksyczność kurzu z pomieszczeń mieszkalnych i użyteczności publicznej
Fragment książki (Abstrakt)
Status: | |
Warianty tytułu: |
Mutagenicity and genotoxicity of indoor dust from households and public places
|
Autorzy: | Staszowska Amelia |
Dyscypliny: | |
Aby zobaczyć szczegóły należy się zalogować. | |
Wersja dokumentu: | Drukowana |
Język: | polski |
Strony: | 48 - 49 |
Efekt badań statutowych | NIE |
Materiał konferencyjny: | TAK |
Nazwa konferencji: | VIII Krajowa Konferencja Bioindykacyjna „Praktyczne wykorzystanie systemów bioindykacyjnych do oceny jakości i toksyczności środowiska i substancji chemicznych” |
Skrócona nazwa konferencji: | VIII Krajowa Konferencja Bioindykacyjna |
Termin konferencji: | 18 kwietnia 2018 do 20 kwietnia 2018 |
Miasto konferencji: | Kraków |
Państwo konferencji: | POLSKA |
Publikacja OA: | NIE |
Abstrakty: | polski |
Środowisko wewnętrze to przestrzeń gdzie mieszkańcy krajów rozwiniętych spędzają od 80 do 90% swojego życia. Wbrew panującym przekonaniom, zanieczyszczenia znajdujące się w pomieszczeniach mają większy wpływ na zdrowie użytkowników niż te obecne w powietrzu zewnętrznym. Wyniki licznych badań wskazują, że ważnym aczkolwiek niedocenianym czynnikiem narażenia na substancje rakotwórcze, endokrynnie czynne lub alergizujące jest powszechnie występujący w pomieszczeniach kurz. Narażenie może odbywać się zarówno drogą wziewną, dermalną jaki i pokarmową (Maertens i in., 2004). Kurz sam w sobie stanowi niejednorodną mieszaninę cząstek ciał stałych o zróżnicowanych kształtach i rozmiarach (0,001-10 mm), które mogą być zawieszone w powietrzu w postaci aerozolu (ang. fine dust) lub osadzać się na różnych powierzchniach np. ścianach, urządzeniach i przedmiotach w postaci tzw. pyłu wysedymentowanego (ang. settled dust) (Morawska i Salthammer, 2003). Kurz występujący w powietrzu pomieszczeń jest w większości pochodzenia organicznego. Tworzą go bakterie, grzyby, naskórek ludzki, sierść zwierząt domowych, fragmenty roślin, pyłki, drobne fragmenty tkanin, resztki pokarmu. Do najważniejszych składników nieorganicznych należy zaliczyć kryształy kwarcu i różne pyły nieorganiczne, zazwyczaj z procesów przemysłowych lub z transportu (Butte i Heinzow, 2002). Ze względu na duży udział materii organicznej kurz pełni rolę swoistego zapadliska dla wielu związków organicznych, w tym trwałych zanieczyszczeń o wysokiej aktywności biologicznej oraz mikroorganizmów chorobotwórczych. Wśród oznaczanych substancji należy wymienić bromoorganiczne antypireny (polibromowane etery difenylowe, heksabromocyklododekan), wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, ftalany, alkilofenole, chloroorganiczne pestycydy, polichlorowane bifenyle, plastyfikatory, produkty przemian metabolicznych mikroorganizmów, azbest a także metale ciężkie (Rudel i in., 2003). Zatem analiza jakościowa i ilościowa próbek kurzu może dostarczyć wielu cennych informacji na temat jakości powietrza wewnętrznego i narażenia zdrowotnego użytkowników pomieszczeń, gdyż kurz stanowi swoisty rodzaj dozymetru pasywnego. W świetle powyższych informacji badanie potencjalnej mutagenności i genotoksyczności kurzu ma swoje uzasadnienie. Niestety ilość prac naukowych prowadzonych w tym zakresie jest niewielka, głównie ze względu na trudności analityczne jakie stwarza sama analiza składników kurzu, jego niejednorodność i zmienność. W pracy przedstawiono przegląd dostępnych informacji nt. oceny mutagenności i genotoksyczności próbek kurzu a także użytych narzędzi analitycznych i biotestów. |