|
Idee ochrony tożsamości przestrzennej są obecne w naszej kulturze od czasów starożytności i dzieł Witruwiusza. Na przestrzeni wieków tematyką ta zajmowali się wybitni myśliciele: Wiliam Temple, Johann W. Goethe, John Ruskin,. Marcel Proust. Cyprian K. Norwid. Romantyczne regionalistyczne idee, a potem idee ochrony rodzimego krajobrazu z 20-lecia międzywojennego przekształciły się w latach 30. XX w. w nacjonalistyczną politykę wykluczenia i architekturę wierną rasie. W poł. XX w. Lewis Mumford zrekonstruował pojęcie regionalizmu, propagując architekturę opartą na percepcji miejsca, czerpiącą z osiągnięć nauki i demokracji. W Polsce zagadnieniami regionalizacji zajmował się m.in. Witold Krassowski. W tworzeniu no-wej „architektury tożsamości” nie należy kopiować przeszłości ani współczesności, lecz tworzyć architekturę świadomą, adekwatną do miejsca, w którym powstaje.
|
