Informacja o cookies

Zgadzam się Nasza strona zapisuje niewielkie pliki tekstowe, nazywane ciasteczkami (ang. cookies) na Twoim urządzeniu w celu lepszego dostosowania treści oraz dla celów statystycznych. Możesz wyłączyć możliwość ich zapisu, zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Korzystanie z naszej strony bez zmiany ustawień oznacza zgodę na przechowywanie cookies w Twoim urządzeniu.

Publikacje Pracowników Politechniki Lubelskiej

Status:
Warianty tytułu:
Mikrotwardość kompozytów stomatologicznych po ekspozycji w soli fizjologicznej
Autorzy: Pałka Krzysztof, Bieniaś Jarosław, Niewczas Agata, Muzyka Małgorzata
Rok wydania: 2009
Wersja dokumentu: Drukowana | Elektroniczna
Język: angielski
Numer czasopisma: 1
Wolumen/Tom: 9
Strony: 49 - 52
Bazy: BazTech
Efekt badań statutowych NIE
Materiał konferencyjny: NIE
Publikacja OA: NIE
Abstrakty: angielski | polski
Restorative materials used in dentistry are required to have long-term durability in the oral cavity. In some cases the interaction of these materials with oral fluids may involve dissolution or degradation of surface layers. Such a fluid absorption may affect the mechanical properties of the materials and inflict damaging dimensional changes. This study was conducted to compare the effect of 4-week storage period in physiological solution on the surface microhardness measured in Vickers units, between materials with micro- and nanofillers. Vickers microhardness was assessed in two nanofiller materials: Filtek Supreme and Grandio and two of micro filler materials: Filtek Silorane and Gradia stored in physiological solution at 37°C for 4 weeks. Measurements were taken at 1st, 14th and 28th day. The statistical evaluation was done by one-way analysis of variance. Materials with nanofiller showed a higher microhardness at the beginning of the study as compared with the materials with microfillers. The microhardness of Filtek Supreme significantly diminished in the final stage of the study, whereas that of Grandio showed decreasing tendency but without significant difference. Similar changes were observed for Gradia, however, they exhibit a much lower microhardness throughout the study period. Filtek Silorane based on the new silorane resin manifested different changes of microhardness as compared with other materials tested. Microhardness of Filtek Silorane increased to 65.6 HV0,02 at 14 days of storage, then slightly decreased to 61.56 HV0.02 at the end of the test period. The results suggest that the amount of filler did not appear to improve the surface microhardness of materials. Restorative materials based on Bis-GMA matrix showed influence of storage time in physiological solution on microhardness value. Results obtained for Filtek Silorane showed the lack of microhardness reduction caused by stability of siloraneresin matrix in water environment. Keywords: restorative composite materials, micro and nanofillers, Vickers microhardness, storage
Wymagania stawiane kompozytom stomatologicznym dotyczą dużej trwałości w warunkach panujących w jamie ustnej. W niektórych przypadkach interakcje ze środowiskiem jamy ustnej mogą wywołać degradację powierzchni kompozytowych materiałów wypełnień. Celem niniejszej pracy było określenie wpływu 4-tygodniowej ekspozycji w roztworze fizjologicznym na mikrotwardość materiałów kompozytowych. Do badań wytypowano materiały z mikrowypełniaczem - Filtek Silorane i Gradia oraz z nanowypełniaczem - Filtek Supreme i Grandio. Pomiary mikrotwardości wykonano metodą Vickersa przy obciążeniu 0,1962 N w 24 godz. po utwardzeniu oraz po 14 i 28 dniach ekspozycji w soli fizjologicznej w temperaturze 37°C. Wyniki oceniano statystycznie z zastosowaniem jednoelementowej analizy wariancji przy p < 0,05. Kompozyty z nanowypełniaczem wykazywały wyższą początkową twardość niż materiały z wypełniaczem mikro. Dla kompozytu Filtek Supreme obserwowano statystycznie istotne obniżenie twardości po 14 i 28 dniach w stosunku do mierzonej po utwardzaniu. Kompozyt Grando wykazuje również tendencję obniżania mikrotwardości, również istotną statystycznie po 14 i 28 dniach w stosunku do wartości początkowej. Materiały z mikrowypełniaczem wykazują niższą twardość oraz mniejsze zmiany mikrotwardości, jednakże odchylenia te nie są statystycznie istotne. Mikrotwardość kompozytu Filtek Silorane zwiększyła się do 65,6 HV0,02 po 14 dniach ekspozycji, a następnie nieznacznie obniżyła do 61,56 HV0,02 w ostatnim dniu testu. Uzyskane wyniki wskazują na brak jednoznacznej zależności wpływu ilości wypełniacza na mikrotwardość kompozytów stomatologicznych. Kompozyty na bazie żywicy Bis-GMA wykazują istotne zmiany mikrotwardości po ekspozycji w soli fizjologicznej. Wyniki uzyskane dla kompozytu Filtek Silorane wskazują na brak zmian w mikrotwardości, wynikający ze stabilności żywicy siloranowej w roztworach wodnych.