Informacja o cookies

Zgadzam się Nasza strona zapisuje niewielkie pliki tekstowe, nazywane ciasteczkami (ang. cookies) na Twoim urządzeniu w celu lepszego dostosowania treści oraz dla celów statystycznych. Możesz wyłączyć możliwość ich zapisu, zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Korzystanie z naszej strony bez zmiany ustawień oznacza zgodę na przechowywanie cookies w Twoim urządzeniu.

Publikacje Pracowników Politechniki Lubelskiej

Publikacje Pracowników PL z lat 1990-2010

Publikacje pracowników Politechniki Lubelskie z lat 1990-2010 dostępne są jak dotychczas w starej bazie publikacji
LINK DO STAREJ BAZY

Status:
Autorzy: Rudawska Anna
Rok wydania: 2008
Wersja dokumentu: Drukowana | Elektroniczna
Język: polski
Numer czasopisma: 6
Wolumen/Tom: 53
Strony: 452 - 456
Bazy: BazTech
Efekt badań statutowych NIE
Materiał konferencyjny: NIE
Publikacja OA: NIE
Abstrakty: angielski | polski
Polymeric composites have been characterized as constructional materials. The significance of surface free energy and geometric structure of the surface was emphasized. Three types of epoxy composites differing in reinforcing fillers (glass, aramid or graphite ones) (Table 1) were subjects of investigations. Surface free energy (?s) of the composite and its polar and dispersive components (?sp and ?sd, respectively) were characterized by Owens-Wendt method (Fig. 1-3). Geometric structures of the samples' surfaces were evaluated with use of scanning electron microscope (SEM) (Fig. 4- 6). The values of vs are rather high independently on the reinforcing component used (44-46mJ/m2) what means good adhesive properties. Clear differences in geometric structures of the samples' surfaces (e.g. the degrees of waviness or roughness) do not reflect ?s values.
Scharakteryzowano kompozyty polimerowe jako materiały konstrukcyjne, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia ich swobodnej energii powierzchniowej oraz struktury geometrycznej powierzchni. Przedmiotem badań były trzy rodzaje kompozytów epoksydowych różniących się napełniaczem wzmacniającym (szklany, aramidowy, grafitowy). Swobodną energię powierzchniową (γs) kompozytów oraz jej składowe - polarną i dyspersyjną (odpowiednio γsp i γsd) - scharakteryzowano metodą Owensa-Wendta, a strukturę geometryczną powierzchni próbek oceniano za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Wartości γs, niezależnie od rodzaju składnika wzmacniającego, są raczej duże (44-46mJ/m2), co oznacza dobre właściwości adhezyjne. Wyraźne różnice w charakterze struktury geometrycznej powierzchni (np. stopień jej falistości lub chropowatości) nie znajdują odbicia w wartości γs.