|
Metody badań defektoskopowych pozwalają na pomiary cech geometrycznych wytworu z tworzywa polimerowego oraz wykrywanie anomalii powierzchniowych, jak i wad materiałowych. W przypadku elementów maszyn i urządzeń wytworzonych z tworzyw wady takie jak pęknięcia, pory, wtrącenia, pęcherze, lokalna koncentracja napełniacza i inne, mogą nie tylko wpływać na cechy estetyczne wytworu, ale także na obniżenie założonych właściwości wytrzymałościowych. Wśród wielu metod badań wytworów z tworzyw oraz kompozytów ważniejsze znaczenie mają obecnie metody ultradźwiękowe. Niekiedy w przypadku nowych wytworów z kompozytów o złożonej strukturze charakteryzujących się dużym tłumieniem fal ultradźwiękowych, stosuje się inne metody oparte na ter-mowizji i interferometrii. Pomiary tego typu polegają na obserwacji niewielkich odkształceń na powierzchni wytworu w wyniku wymuszeń mechanicznych lub cieplnych i obserwowaniu dynamicznych zmian interferencji promienia laserowego lub zmian rozkładu temperatury na powierzchni wytworu. Obszary powierzchni kompozytu ulegają małym przemieszczeniom, a uzyskane odkształcenia są rejestrowane na obrazach holograficznych w postaci serii prążków interferencyjnych otaczających odkształconą powierzchnię. Techniki termowizyjne, jak też interferometryczne [12] nadają się do badań dużych, jednostronnie dostępnych powierzchni bez potrzeby stosowania dodatkowych środków sprzęgających, penetrantów dlatego też mogą być dobrym uzupełnieniem defektoskopowych badań ultradźwiękowych.
|
