Zgadzam się
Nasza strona zapisuje niewielkie pliki tekstowe, nazywane ciasteczkami (ang. cookies) na Twoim urządzeniu w celu lepszego dostosowania treści oraz dla celów statystycznych. Możesz wyłączyć możliwość ich zapisu, zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Korzystanie z naszej strony bez zmiany ustawień oznacza zgodę na przechowywanie cookies w Twoim urządzeniu.
The buildings of the John Paul II Centre (CJPII) are located in Cracow-Łag
-
iewniki on a
heap of limestone sediments from the former “Solvay” Sodium Plant in Kraków.
The area is called “Białe Morze” (White Seas) and is located in the natural depression of the
Wilga river valley, between Św. Józefa hill in the north and Góra Borkowska hill in the south-
west. The limestone sediments as a
building substrate for CJPII buildings is unprecedented
ground in the world and thus a challenge for civil engineering.
The height of the heap reaches about 15 m and has retained the consistency of a
white
pulp until today. CJPII buildings are objects of the third geotechnical category, founded on
a foundation slab of 0.8-m thickness, and in the central part of 0.45-m thickness. The slab
is based on 200 reinforced concrete CFA-type drilled piles with a
diameter of 1000 mm and
650 mm and length up to 26 m. The load-bearing structure of the CJPII buildings is a
reinforced
concrete frame and shell structure.
The symbolism of the urban complex (e.g. the scale of the market square in Wadowice)
located on a system of 200 piles, above the post-industrial landfill/heaps of sediments – ensuring
its protection by architectural solutions referring to places connected with the life of JPII (the
Wawel Cathedral, St. Mary’s Basilica in Cracow) with the adopted natural material solutions
(brick and white stone) recalling the ways of combining them, and used on the facades of the
emerging JPII buildings.
Obiekty budowlane Centrum Jana Pawła II (CJPII) znajdują się w Krakowie-Łagiewnikach na hałdzie osadów wapiennych z dawnych Krakowskich Zakładów Sodowych „Solvay”. Obszar ten nosi nazwę „Białe Morze” i został zlokalizowany w naturalnym obniżeniu doliny rzeki Wilgi, pomiędzy wzniesieniem św. Józefa na północy, a Górą Borkowską na południowym zachodzie. Osadnik wapienny jako podłoże budowlane dla budynków CJPII jest niespotykanym w świecie gruntem i stąd stał się wyzwaniem dla inżynierii lądowej. Wysokość osadnika hałdy sięga ok. 15 m, do dziś zachował on konsystencję pulpy koloru białego. Budynki CJPII to obiekty trzeciej kategorii geotechnicznej, posadowione na płycie fundamentowej grubości 0.8 m, a w części środkowej o grubości 0.45 m. Płyta oparta jest na 200 żelbetowych palach wierconych typu CFA o średnicy 1000 mm oraz 650 mm i długości do 26 m. Konstrukcja nośna budynków CJPII to żelbetowy szkielet ramowo-powłokowy. Symbolikę założenia urbanistycznego CJPII (wraz z placem w skali rynku w Wadowicach przed Sanktuarium), które usytuowano na płycie w sieci 200 pali nad odpadem poprodukcyjnym/hałdami jego osadu, zapewniają detale architektoniczne odnoszące się do miejsc związanych z życiem Jana Pawła II – podczas okupacji w latach 1940-1944 studenta UJ i robotnika fabryki Solvay w dzielnicy Podgórze, od 1958 r. biskupa krakowskiego, od 1967 r. kardynała (detale Katedry Wawelskiej oraz Kościoła Mariackiego), w latach 1978-2005 „papieża-pielgrzyma” z Rzymu, utrwalającego misję Kościoła kontynuującego tradycję przedstawianą w świątyniach wczesnochrześcijańskich na ściennych mozaikach (Bazylika San Vitale i Bazylika Sant’ Apollinare Nuovo w Rawennie).
