Robotized working cell
Fragment książki (Rozdział w monografii)
| Status: | |
| Warianty tytułu: |
Zrobotyzowane stanowisko robocze
|
| Autorzy: | Nieoczym Aleksander |
| Wersja dokumentu: | Drukowana | Elektroniczna |
| Arkusze wydawnicze: | 0,7 |
| Język: | angielski |
| Strony: | 75 - 86 |
| Efekt badań statutowych | NIE |
| Materiał konferencyjny: | NIE |
| Publikacja OA: | TAK |
| Licencja: | |
| Sposób udostępnienia: | Witryna wydawcy |
| Wersja tekstu: | Ostateczna wersja opublikowana |
| Czas opublikowania: | Po opublikowaniu |
| Abstrakty: | polski |
| Przestrzeń manipulacyjna ograniczona jest długością ramienia, jego kątem obrotu i wzniosu oraz kątem obrotu podstawy robota względem osi pionowej. Wyróżniamy tu obszar krytyczny będący częścią wspólną obszaru technologicznego dwu robotów oraz obszar pozakrytyczny. Dąży się do minimalizacji obszaru manipulacyjnego, który powinien być w maksymalnym stopniu wykorzystany. Kolejną czynnością podczas projektowania jest identyfikacja wymagań stawianych robotowi. Określana jest kinematyka ruchu ramienia oraz liczba stopni swobody. W zależności od przeznaczenia mani-pulator może posiadać od jednego do siedmiu stopni swobody urządzenia wykonawczego. Odrzucenie zasad optymalizacji liczby stopni swobody powoduje zwiększenie gabarytów, masy i kosztów robota, zmniejszenie dokładności montażu, niezawodności robota co ostatecznie prowadzi do gwałtownego spadku techniczno – ekonomicznej efektywności jego wykorzystania. |
