Metoda najmniejszych kwadratów w arkuszach kalkulacyjnych - modele nieliniowe transformowalne do postaci liniowej
Artykuł w czasopiśmie
Status: | |
Autorzy: | Kowalik Przemysław |
Rok wydania: | 2012 |
Wersja dokumentu: | Drukowana |
Język: | polski |
Strony: | 173 - 183 |
Efekt badań statutowych | NIE |
Materiał konferencyjny: | NIE |
Publikacja OA: | NIE |
Abstrakty: | polski | angielski |
Większość dostępnych na rynku arkuszy kalkulacyjnych umożliwia wykonywanie estymacji jak i prognozowania w oparciu o metodę najmniejszych kwadratów, jednakże standardowo dostępne możliwości obliczeniowe tych programów pomijają modele nieliniowe, nawet te transformowalne do postaci liniowej. Wyjątkami są: model wykładniczy oraz – obarczone wieloma ograniczeniami – tzw. linie trendu, które mogą być dodawane do niektórych typów wykresów. Oznacza to, że obliczenia związane z modelami nieliniowymi oznaczają konieczność wykonania linearyzacji modelu przez przygotowanie niezbędnych formuł pomocniczych, a następnie użycie wyników tych formuł jako argumentów funkcji przeznaczonych dla modeli liniowych. W pracy pokazano, iż dla wielu typów modeli transformowalnych do postaci liniowej możliwe jest uniknięcie jawnego tworzenia formuł pomocniczych w oddzielnych komórkach na rzecz „zintegrowania” linearyzacji z formułami zawierającymi standardowe funkcje służące do estymacji i prognozowania modeli liniowych | |
Most spreadsheets available on the market are capable of performing estimation and forecasting based on Least Squares Method. However, standard features of this type of software miss handling non‐linear models, even those transformable to the linear form. Exceptions are: the exponential model and –strongly limited in usability – so‐called trend lines which can be added to some types of charts. It means that calculations related with non‐linear models result in performing linearization of the model by preparing necessary auxiliary formulas and, next, using them as arguments of functions dedicated for linear models. In the paper it is shown that for manytypes of models transformable to the linear form it is possible to avoid creating explicit auxiliary formulas in separate cells in favour of “integrating” linearization with formulas containing standard estimation and forecasting functions for linear models. |