Informacja o cookies

Zgadzam się Nasza strona zapisuje niewielkie pliki tekstowe, nazywane ciasteczkami (ang. cookies) na Twoim urządzeniu w celu lepszego dostosowania treści oraz dla celów statystycznych. Możesz wyłączyć możliwość ich zapisu, zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Korzystanie z naszej strony bez zmiany ustawień oznacza zgodę na przechowywanie cookies w Twoim urządzeniu.

Publikacje Pracowników Politechniki Lubelskiej

Status:
Autorzy: Niewczas Agata M., Kordos Paweł, Kruszyński Krzyztof
Rok wydania: 2021
URL do źródła LINK
Język: polski
Źródło: XXXIX Jesienna Szkoła Tribologiczna
Miasto wystąpienia: Kielce
Państwo wystąpienia: POLSKA
Efekt badań statutowych NIE
Abstrakty: polski
Rozwój metod mikrotomografii rentgenowskiej (XMT) stworzył nowe możliwości w diagnostyce stomatologicznej. W niniejszej pracy podjęto temat metody zastosowania XMT w problematyce zużycia tribologicznego rekonstrukcyjnych wypełnień kompozytowych. Celem pracy było opracowanie udoskonalonej miary zużycia powierzchni żującej zębów opartej na obrazowaniu mikrotomograficznym 2D. Klasyczną metodą jest pomiar liniowy zużycia w wybranym punkcie powierzchni zęba. Metoda liniowa wymaga jednak zwielokrotnienia osobnych pomiarów. Jest więc pracochłonna a pojedyncze wyniki mają charakter niepełny. Natomiast autorska metoda polega na tym, że nakładając na siebie obrazy 2D wykonane przed próbą obciążeniową oraz po próbie określa się zmianę położenia konturu powierzchni żującej zęba. Jako wskaźnik zużycia przyjmuje się pole powierzchni wyznaczonej przez różnicę w położeniu konturów. Do badań użyto dwóch rodzajów materiałów rekonstrukcyjnych. Próbki zębów z wypełnieniami poddano cyklicznym obciążeniom mechanicznym na stanowisku symulującym proces żucia. Do obserwacji zużycia wykorzystano mikrotomograf RTG Phenix v/tomex/xs. Przeprowadzono analizę zmian zużyciowych po 50 tys. i po 100 tys. cykli żucia. Zakres pomiarów obejmował pole profilu zużycia 2D oraz zużycie liniowe. Wykazano, że nowa metoda oceny zużycia 2D jest bardziej skuteczna i mniej pracochłonna w porównaniu do metody pomiarów liniowych. Ponadto wykazano, że dynamika zużycia ma charakter narastający nieliniowo. Wykazano, że powtarzalność wymiarów metodą 2D jest porównywalna z metodą pomiarów liniowych.