Rola badań in situ w rozpoznaniu geotechnicznym przed rozpoczęciem budowy
Artykuł w czasopiśmie
MNiSW
5
spoza listy
| Status: | |
| Warianty tytułu: |
Rozpoznanie geotechniczne przed budową
|
| Autorzy: | Nepelski Krzysztof |
| Dyscypliny: | |
| Aby zobaczyć szczegóły należy się zalogować. | |
| Rok wydania: | 2021 |
| Wersja dokumentu: | Drukowana | Elektroniczna |
| Język: | polski |
| Numer czasopisma: | 4 |
| Strony: | 56 - 60 |
| Efekt badań statutowych | NIE |
| Materiał konferencyjny: | NIE |
| Publikacja OA: | NIE |
| Abstrakty: | polski |
| Każdy obiekt budowlany ma kontakt z podłożem gruntowym, a obciążenia przenoszone na grunt powodują jego odkształcenia, czego efektem jest osiadanie fundamentów. Skutkiem przemieszczeń fundamentów są zmiany w rozkładzie sił wewnętrznych oraz dodatkowe odkształcenia konstrukcji. Aby prawidłowo zaprojektować konstrukcję, należy wcześniej odpowiednio rozpoznać podłoże gruntowe. Tradycyjną metodą badań są odwierty dostarczające informacji na temat rodzaju gruntu i umożliwiające pobór próbek do badań laboratoryjnych. Jednak podczas pobierania próbek, nawet przy zachowaniu wysokiego reżimu, dochodzi do naruszenia struktury gruntu, odprężenia lub zmiany wilgotności. Dlatego, aby otrzymać wiarygodne parametry, niezbędne jest przebadanie znacznej liczby próbek, co jest czasochłonne i powoduje znaczne koszty. Alternatywą do badań laboratoryjnych są testy wykonywane in situ. Sondowania wykonywane w terenie dostarczają informacji o gruncie w stanie naturalnych naprężeń. Pomimo że w badaniach terenowych najczęściej nie wyznacza się wymaganych parametrów podłoża bezpośrednio (np. kąta tarcia wewnętrznego, modułów odkształcenia/ściśliwości), to z wykresów sondowań otrzymuje się bardzo dużą liczbę danych do późniejszej interpretacji, w tym cenną informację na temat sztywności podłoża. |
