Investigation on landfill leachate biodegradability improvement by use of hydrodynamic cavitation and ozone
Artykuł w czasopiśmie
MNiSW
15
Lista A
| Status: | |
| Warianty tytułu: |
Badania poprawy biodegradalności odcieków ze składowisk odpadów z wykorzystaniem kawitacji hydrodynamicznej z ozonowaniem
|
| Autorzy: | Bis Marta, Ozonek Janusz |
| Rok wydania: | 2013 |
| Wersja dokumentu: | Drukowana | Elektroniczna |
| Język: | angielski |
| Numer czasopisma: | 1 |
| Wolumen/Tom: | 15 |
| Strony: | 127 - 135 |
| Impact Factor: | 0,806 |
| Web of Science® Times Cited: | 1 |
| Bazy: | Web of Science | BazTech | Web of Science | Scopus |
| Efekt badań statutowych | NIE |
| Materiał konferencyjny: | NIE |
| Publikacja OA: | TAK |
| Licencja: | |
| Sposób udostępnienia: | Witryna wydawcy |
| Wersja tekstu: | Ostateczna wersja opublikowana |
| Czas opublikowania: | W momencie opublikowania |
| Abstrakty: | polski |
| Odcieki ze składowisk odpadów zawierają w swoim składzie związki refrakcyjne oraz niebiodegradowalne substancje organiczne, które utrudniają lub całkowicie uniemożliwiają oczyszczanie metodami biologicznymi. Za miarę podatności odcieków na biodegradację przyjmuje się wartość wspołczynnika BZT5/ChZT, która dla odcieków ze składowisk o wieku ponad 10 lat wynosi mniej niż 0.1. Metody zaawansowanego utleniania takie jak kawitacja i ozonowanie mogą wpływać na biodegradowalność odcieków poprzez zmianę struktury cząsteczkowej i rozkład związków wysokocząsteczkowych do niskocząsteczkowych. Kawitacja powoduje rozpad cząsteczek na rodniki i generowanie rodników hydroksylowych (OH), o wysokim potencjale utleniającym oraz inicjowanie dalszych łańcuchowych reakcji utlenienia i degradacji. Kawitacji towarzyszą również zjawiska wtórne natury mechanicznej, chemicznej i termicznej. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań prowadzonych w zakresie podczyszania odcieków ze składowiska odpadów za pomocą metody kawitacji hydrodynamicznej i ozonowania. Do badań wykorzystano odcieki ze składowiska odpadów komunalnych charakteryzujące się bardzo małą biodegradowalnością (wartości wspołczynnika BDO5/CDO 0.045), o stężeniu ChZT 5969 mg/L i BZT5 270 mg/L. Eksperyment przeprowadzono w czasie 30 minut, w czasie którego do układu kawitacji podawano ozon w sposób ciągły, przy zastosowaniu dawki ozonu 30 mg/L odcieków. |
