Zgadzam się
Nasza strona zapisuje niewielkie pliki tekstowe, nazywane ciasteczkami (ang. cookies) na Twoim urządzeniu w celu lepszego dostosowania treści oraz dla celów statystycznych. Możesz wyłączyć możliwość ich zapisu, zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Korzystanie z naszej strony bez zmiany ustawień oznacza zgodę na przechowywanie cookies w Twoim urządzeniu.
Praca została sfinansowana w ramach projektu naukowego NCN OPUS18: Teoretyczno-doświadczalna analiza możliwości definiowania charakteru sprzęgnięć elektromechanicznych w układach do odzyskiwania energii elektrycznej, nr 2019/35/B/ST8/01068.
Materiał konferencyjny:
TAK
Nazwa konferencji:
XV Interdyscyplinarna Konferencja Naukowa TYGIEL 2023 „Interdyscyplinarność kluczem do rozwoju”
W pracy przedstawiono wyniki analizy numerycznej elektromagnetycznego
układu do odzyskiwania energii elektrycznej. Układ ten składał się z lewitującego
magnesu wewnątrz cewki indukcyjnej. Interakcja układu mechanicznego z układem
elektrycznym jest scharakteryzowana poprzez tzw. współczynnik sprzęgnięcia,
który definiuje zdolność zamiany energii mechanicznej w elektryczną.
Na podstawie badań doświadczalnych wyznaczono eksperymentalny współczynnik
sprzęgnięcia elektromechanicznego, na podstawie którego opracowane własne modele
matematyczne sprzęgnięć. Zaproponowano, trzy warianty modelu sprzęgnięcia:
wartość stała, funkcja liniowa i nieliniowa zależna od położenia magnesu w cewce.
Badania numeryczne dynamiki układu oraz odzyskiwanej energii wykonano
w programie MATLAB Simulink. Otrzymane wyniki dowiodły, że współczynnik
sprzęgnięcia elektromechanicznego ma duży wpływ na oscylacje magnesu oraz
stopień odzyskiwanej energii. Udowodniono, że współczynnik sprzęgnięcia może
być uproszczony i traktowany jako wartość stała pod warunkiem odpowiedniego
oszacowania jego wartości. Na podstawie badań numerycznych stwierdzono, że
maksymalna chwilowa moc może dochodzić do 1,5 W.
