|
Społeczna odpowiedzialność biznesu to koncepcja pozwalająca organizować życie
ekonomiczne zarówno na poziomie organizacji, jak i państwa uwzględniając szersze
interesy otoczenia społecznego oraz stymulująca inkluzywny wzrost jakości relacji
ekonomicznych. Koncepcje społecznej odpowiedzialności nie tylko biznesu (CSR),
ale i szerzej w aspekcie ekonomii społecznej mają wiele obszarów wspólnych. ze sobą
dużo wspólnego. Przede wszystkim obie są dopiero od niedawna obecne w dyskursie
publicznym w Polsce, dotykając nie tylko jednego z najważniejszych zagadnień współczesnej ekonomii, ale także chyba najistotniejszych wyzwań stojących obecnie przed
polityką gospodarczą i społeczną. To powoduje jednocześnie, że w dyskusjach pojawia
się wiele kontrowersji zarówno na poziomie definicyjnym, jak i praktycznym. Obie
koncepcje mają zarówno swoich żarliwych zwolenników, jak i przeciwników. Ale, co
ważne, dyskusje wokół znaczenia społecznej odpowiedzialności biznesu oraz ekonomii społecznej toczą się jednocześnie w wielu krajach i w wielu środowiskach, coraz
mocniej angażując przedstawicieli biznesu, organizacji pozarządowych, administracji
publicznej, środowiska naukowe i polityczne. W Polsce dyskusje wokół tych koncepcji rozpoczęły się w zasadzie dopiero w ostatnich latach. Można jednak dostrzec, że
zazwyczaj odbywają się one rozłącznie, tzn. osobno dyskutuje się na temat ekonomii
społecznej, jej zakresu, szans rozwoju i konkretnych przykładów w Polsce, osobno
zaś na temat społecznej odpowiedzialności biznesu. Czy można i należy to zmienić.
W dyskusjach dotyczących społecznej odpowiedzialności, jak i w tych podejmu-
jących temat ekonomii społecznej podkreśla się potrzebę innego spojrzenia na rolę
gospodarki, czy szerzej – przedsiębiorczości, w rozwoju społecznym. Od razu trzeba
powiedzieć, że nie jest to spojrzenie nowe, bowiem odwołuje się do kontrowersji
w zakresie tego, co w ekonomii i naukach politycznych pojawia się już od dawna
w środowisku naukowym, także w Polsce. Warto przypomnieć, że oficjalnie, od
samych początków transformacji w Polsce, określa się nasz ustrój gospodarczy jako
społeczną gospodarkę rynkową i takie określenie znalazło się też w Konstytucji RP:
społeczna gospodarka oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej
oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju
gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej (art. 20). Z jednej strony więc powinniśmy
mieć wolność gospodarczą i własność prywatną, a z drugiej – solidarność, dialog
i współpracę. Dopiero te dwa wymiary łącznie miałyby stanowić podstawę rozwoju
gospodarczego i społecznego.
|
