Zgadzam się
Nasza strona zapisuje niewielkie pliki tekstowe, nazywane ciasteczkami (ang. cookies) na Twoim urządzeniu w celu lepszego dostosowania treści oraz dla celów statystycznych. Możesz wyłączyć możliwość ich zapisu, zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Korzystanie z naszej strony bez zmiany ustawień oznacza zgodę na przechowywanie cookies w Twoim urządzeniu.
W artykule dokonuję przeglądu i analizy aksjologicznej refleksji nad rolą techniki w życiu
społecznym, reprezentowanej przez filozofów, których zaliczam do technorealizmu. Technorealizm
jest trzecim i pośrednim stanowiskiem w aksjologii techniki, obok technopesymizmu
i technoptymizmu. Prezentuję krótko historię tego sposobu filozofowania. Jest to zarówno historia
myślenia technorealistów należących do filozofów kultury i filozofów techniki, między
innymi Lewisa Mumforda, Martina Heideggera, Leszka Kołakowskiego, Langdona Winnera,
Shoshany Zuboff i Juvala noi Hararri, nowe idee technorealistów z grona filozofów inżynierii
(między innymi Carla Mitchama), jak również poglądy samych praktyków/inżynierów. Technorealizm
fomułuje wyważone oceny artefaktów techniki i tym samym może dostarczać ludziom
argumentacji w ich problematycznych spotkaniach z najnowszymi wytworami techniki,
jak też zachęcać do konkretnych działań w życiu społecznym w epoce trzeciej nowoczesności,
zwłaszcza w edukacji dzieci i młodzieży.
In the article, I review and analyze the axiological reflection on the role of technology in
social life, represented by philosophers whom I classify as techno-realists. Techno-realism is the
intermediate position in the axiology of technology, between techno-pessimism and technooptimism.
I briefly present the history of this way of philosophizing. I cover the history of the
thinking of techno-realists belonging to philosophy of culture and philosophy of technology,
including Lewis Mumford, Martin Heidegger, Leszek Kołakowski, Langdon Winner, Shoshana
Zuboff and Juval noi Hararri. Next, I discuss new ideas of techno-realists from the group of
philosophers of engineering (including Carl Mitcham), as well as the views of practitioners/engineers.
Techno-realism formulates balanced assessments of technological artifacts and thus
can provide people with arguments in their problematic encounters with the latest technological
products, as well as encourage specific actions in social life in the era of the third modernity,
especially in the education of children and youth.
In diesem Artikel analysiere ich die axiologischen Überlegungen zur Rolle der Technik
im gesellschaftlichen Leben, die von Philosophen vertreten werden, die ich als Technorealisten
bezeichne. Der Technorealismus ist eine dritte und mittlere Position in der Axiologie der Technik,
neben dem Techno-Pessimismus und dem Techno-Optimismus. Ich stelle kurz die Geschichte
dieser Art des Philosophierens dar. Dabei handelt es sich gleichermaßen um die Geschichte
des Denkens der Technorealisten, die zu den Kulturphilosophen und Technikphilosophen
gehören, darunter Lewis Mumford, Martin Heidegger, Leszek Kołakowski, Langdon Winner,
Shoshana Zuboff und Juval noi Hararri, die neuen Ideen der Technorealisten aus den Reihen
der Technikphilosophen (darunter Carl Mitcham) sowie die Ansichten der Praktiker/Ingenieure
selbst. Der Technorealismus sorgt für eine ausgewogene Bewertung der technischen
Artefakte und kann so den Menschen Argumente für ihre problematischen Begegnungen mit
den neuesten technischen Errungenschaften in die Hand geben und sie zu konkreten Handlungen
im gesellschaftlichen Leben in der Ära der dritten Moderne anregen, insbesondere in der
Erziehung von Kindern und Jugendlichen.
