|
W pracy przeprowadzono badania mikroskopowe warstw nanocząstek ditlenku tytanu
(TiO2) osadzonych na szkle. Tego typu struktury stosowane są jako pokrycia
oświetlanej elektrody w barwnikowych ogniwach słonecznych. W budowie
i funkcjonowaniu ogniwa elektroda ta jest najważniejszym elementem. Składa się
ona ze szkła z warstwą przewodzącą ITO (indium tin oxide) oraz naniesionych na
nią nanocząstek TiO2 z zaadsorbowanymi na powierzchni cząsteczkami barwnika
organicznego. Warstwa nanocząstek, dzięki temu, że jest mezoporowata, zwiększa
powierzchnię czynną w absorpcji światła. Ditlenek tytanu absorbuje promieniowane
słoneczne jedynie w nadfiolecie. Zastosowanie barwnika zapewnia absorpcję
światła w szerszym zakresie widma. W pracy, warstwy ditlenku tytanu
otrzymywano po rozprowadzeniu nanocząstek różnych rodzajów z dodatkiem
kwasu octowego lub -terpineolu. Otrzymane struktury były wygrzewane w temperaturze
450oC w celu uzyskania lepszego kontaktu między nanocząstkami i poprawy
trwałości warstwy. Do obrazowania warstw wykorzystany został mikroskop
sił atomowych oraz skaningowy mikroskop elektronowy. Urządzenia te pozwalają
uzyskać rozdzielczości odpowiednio: ok. 20 nm i 0,2 m. Zastosowanie
nanocząstek pochodzących z firmy Sigma Aldrich oraz EasyChem pozwoliło na
otrzymanie jednorodnych warstw o rozmiarach aglomeratów 0,2-0,3 m. Wykorzystanie
nanocząstek z firmy Degussa, często opisywane w literaturze, nie dało
zadowalających rezultatów przy zastosowaniu przedstawionych w pracy metod
przygotowania zawiesiny. Naniesienie barwnika organicznego (alizaryny) na badane
powierzchnie warstw nanoczastek nie zmienia w znaczącym stopniu uzyskanych
obrazów mikroskopowych
|
