|
W pracy przedstawiono zagadnienie pozostałości związków farmaceutycznych
w środowisku wodnym oraz metody ich usuwania. Obecność farmaceutyków
w środowisku wodnym jest problemem globalnym. Świadczą o tym liczne badania,
które są prowadzone w ośrodkach naukowych na całym świecie, również
w Polsce. Źródłem związków farmaceutycznych w środowisku są szpitale, zakłady
przemysłowe, gospodarstwa domowe oraz leki pochodzące z hodowli zwierząt,
które nie są całkowicie usuwane podczas oczyszczania ścieków. Część leków
w niezmienionej formie lub w postaci aktywnych metabolitów jest wprowadzana
do środowiska. W efekcie dochodzi do zanieczyszczenia wód powierzchniowych
i gruntowych. Pomimo że obecność farmaceutyków w środowisku jest badana,
nieznany jest ich całkowity wpływ na organizmy żywe. Stałe wprowadzanie antybiotyków
do środowiska zarówno przez ludzi, jak i zwierzęta przyczynia się do
izolowania opornych szczepów bakterii, co w konsekwencji prowadzi do lekooporności.
Ponieważ udział konwencjonalnych oczyszczalni ścieków w usuwaniu
farmaceutyków z fazy wodnej nie jest wystarczający, naukowcy szukają nowych,
bardziej efektywnych metod. Zaawansowane techniki utleniania skutecznie
zmniejszające stężenie leków w próbkach wodnych i ściekach stały się alternatywą
dla konwencjonalnych metod. W pracy przedstawiono wyniki badań stężenia oraz
stopnia eliminacji farmaceutyków uzyskanych na podstawie analizy próbek pobranych
na trzech etapach oczyszczania ścieków w oczyszczalniach (na wejściu,
w osadniku wstępnym i na wyjściu z oczyszczalni: Hajdów Lublin, Gdańsk
Wschód oraz Szczecin Pomorzany). Z badań wynika, że najlepiej usuwanym farmaceutykiem
w trzech oczyszczalniach jest diklofenak. Jego stężenie w ściekach
surowych jest najwyższe, natomiast w ściekach oczyszczonych znajduje się poniżej
granicy oznaczalności.
|
