Informacja o cookies

Zgadzam się Nasza strona zapisuje niewielkie pliki tekstowe, nazywane ciasteczkami (ang. cookies) na Twoim urządzeniu w celu lepszego dostosowania treści oraz dla celów statystycznych. Możesz wyłączyć możliwość ich zapisu, zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Korzystanie z naszej strony bez zmiany ustawień oznacza zgodę na przechowywanie cookies w Twoim urządzeniu.

Publikacje Pracowników Politechniki Lubelskiej

MNiSW
7
Lista B
Status:
Warianty tytułu:
Porównanie wyników leczenia u chorych po rekonstrukcji ACL z wykorzystaniem techniki podwójnie złożonych ścięgien mięśni półścięgnistego oraz smukłego i poczwórnie złożonego ścięgna mięśnia półścięgni
Autorzy: Piech Piotr, Polak Paweł, Rasoul Karolina , Kozioł Maciej, Gągała Jacek , Mazurkiewicz Tomasz , Tulwin Tytus, Łuczyk Robert
Dyscypliny:
Aby zobaczyć szczegóły należy się zalogować.
Rok wydania: 2017
Wersja dokumentu: Drukowana | Elektroniczna
Język: angielski
Numer czasopisma: 6
Wolumen/Tom: 7
Strony: 107 - 119
Efekt badań statutowych NIE
Materiał konferencyjny: NIE
Publikacja OA: TAK
Licencja:
Sposób udostępnienia: Witryna wydawcy
Wersja tekstu: Ostateczna wersja opublikowana
Czas opublikowania: W momencie opublikowania
Data opublikowania w OA: 7 czerwca 2017
Abstrakty: polski | angielski
Wstęp. Uszkodzenia stawu kolanowego stanowią istotny problem kliniczny w związku z wieloma trudnościami w diagnostyce, leczeniu oraz rehabilitacji pacjentów. Do najczęstszych patologii należą uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego (ACL), które stanowią około 90 procent wszystkich urazów. Wyróżnia się cztery podstawowe mechanizmy urazów ACL, jednak najczęstszym jest nagły przeprost i rotacja wewnętrzna podudzia poza fizjologiczny zakres ruchów. Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego u aktywnych i młodych osób jest bezdyskusyjnym wskazaniem do rekonstrukcji operacyjnej – jej zaniechanie prowadzi nieuchronnie do uszkodzenia kolejnych elementów stawu kolanowego, w tym łąkotek oraz rozwinięcia choroby zwyrodnieniowej stawu. Wybór metody postępowania operacyjnego dalej jest kwestią dyskusyjną. Cel pracy. Celem badania było porównanie odległych wyników leczenia chorych po rekonstrukcji ACL z wykorzystaniem techniki podwójnie złożonych ścięgien mięśni półścięgnistego oraz smukłego i techniki poczwórnie złożonego ścięgna mięśnia półścięgnistego. Materiał i metoda badań. Retrospektywne badanie składało się z dwóch etapów. Wzięto pod uwagę wyniki ankiety dotyczącej opinii o sprawności kolana po rekonstrukcji, rozsyłanej do pacjentów drogą pocztową oraz analizowano zapisy z kart operacyjnych. W badaniu przeanalizowano przypadki 46 pacjentów w wieku od 19 do 59 lat, hospitalizowanych w Klinice Ortopedii i Traumatologii SPSK4 w Lublinie. Wyniki badań. W celu lepszej wizualizacji wyników pacjenci zostali podzieleni na cztery grupy, w zależności od wyników oceny w skali KOOS. Wykazano statystycznie istotne, przemawiające na korzyść techniki podwójnie złożonych ścięgien mięśni półścięgnistego oraz smukłego, różnice pomiędzy rodzajem przeszczepu wykonanego podczas operacji a oceną stanu pacjenta w dwóch kategoriach: obecności i nasilenia bólu oraz specyficznych objawów. Wynik nieistotny statystycznie został uzyskany dla parametrów: możliwość czynnego uprawiania sportu, wpływ na czynności życia codziennego i ogólna jakość życia. Wnioski. Odnaleziono związek pomiędzy wykorzystaną techniką a odczuwaniem przez pacjenta dolegliwości bólowych oraz specyficznych objawów. Pacjenci poddani operacji techniką podwójnie złożonych ścięgien mięśni półścięgnistego oraz smukłego odczuwali mniejsze dolegliwości
Introduction. Injuries of knee are considered as a significant clinical issue according to difficulties in diagnostics, therapy and rehabilitation of patients. One of the most common pathologies are injuries of anterior cruciate ligament (ACL), which represent around 90% of all damages. There are four basic mechanisms of ACL injury, but the most common are sudden hyperextension and internal rotation of the lower leg outside the physiological range of movements. Breaking of ACL in young and active people is undisputable indication for surgery – failure to do so leads to further damages of menisci and to osteoarthritis. Purpose of research. The aim of this study was to compare the long-term outcomes of ACL reconstruction with the use of the technique of double-folded tendons of semitendinosus and gracilis musles and quadruple-folded tendon of semitendinosus muscle. Materials and methods. A retrospective study consisted of two stages. The results of the post-reconstructive knee rehabilitation opinion survey and postoperative records were analyzed. The study examined 46 patients aged 19-59 years, hospitalized in the Department of Orthopedics and Traumatology SPSK4 in Lublin. Results. In order to better visualize the results, the patients were divided into four groups, depending on the KOOS score. Statistically significant, in favor of double-folded tendons of semitendinosus and gracilis muscles, were patient’s assessments of the condition in two categories: presence and severity of pain and specific symptoms. The statistically insignificant result was obtained for the parameters: the possibility of active sports, the effects on daily activities and the general quality of life. Conclusions. The relationship between the technique used and the patient experiencing pain and specific symptoms was found. Patients undergoing surgery using double-folded semitendinosus and gracilis muscles experienced lesser symptoms.