Sport strzelecki w kontekście obiektów wojskowych w Polsce międzywojennej (1918−1939) na przykładzie projektów strzelnic z Lublina
Artykuł w czasopiśmie
MNiSW
9
Lista B
Status: | |
Warianty tytułu: |
Shooting sport in the context of military objects in the middle war period of Poland
|
Autorzy: | Kocki Wojciech, Przesmycka Elżbieta |
Dyscypliny: | |
Aby zobaczyć szczegóły należy się zalogować. | |
Rok wydania: | 2017 |
Wersja dokumentu: | Drukowana | Elektroniczna |
Język: | polski |
Numer czasopisma: | 3 |
Wolumen/Tom: | 13 |
Strony: | 96 - 102 |
Bazy: | BazTech | Index Copernicus | Google Scholar |
Efekt badań statutowych | NIE |
Materiał konferencyjny: | NIE |
Publikacja OA: | TAK |
Licencja: | |
Sposób udostępnienia: | Witryna wydawcy |
Wersja tekstu: | Ostateczna wersja opublikowana |
Czas opublikowania: | W momencie opublikowania |
Data opublikowania w OA: | 29 września 2017 |
Abstrakty: | polski | angielski |
Po kilku latach od zakończenia I wojny światowej i coraz lepszej sytuacji kraju zaczęto zacierać granice pomiędzy edukacją i rozwojem kultury fizycznej wojskowej oraz społeczeństwa poprzez wspólne organizacje oraz możliwość korzystania przez coraz większe grupy ludzi wspólnych obiektów sportowych w tym zwłaszcza strzeleckich. Sport w okresie dwudziestolecia międzywojennego pełnił wiele szczególnych wówczas ról w społeczeństwie Polskim. Przy niestabilnej sytuacji politycznej, ekonomicznej i gospodarczej oraz w okresie pierwszych lat okresu międzywojennego gdy próbowano odbudowywać Państwo Polskie po odzyskaniu niepodległości poprzez sport było możliwe utrzymywanie społeczeństwa w coraz lepszej kondycji fizycznej. Taka sytuacja sprzyjała aby wzmacniać obywateli do ewentualnego kolejnego konfliktu zbrojnego. Znikomy budżet i możliwości Rządu finansowanie rozwoju wojska powodowały tworzenie się związków, klubów oraz organizacji paramilitarnych które propagowały kultywowanie tężyzny fizycznej. Strzelectwo miało duże znaczenie w przysposobieniu wojskowym. W okresie zaborów Państwa zaborcze budowały strzelnice, które na początku lat międzywojennych adaptowano na potrzeby kraju. Przykładami strzelnic okresu dwudziestolecia międzywojennego w Lublinie były: Projekt strzelnicy Kolejowego Przysposobienia Wojskowego w Lublinie im. Pułkownika Lisa-Kuli, Projekt strzelnicy małokalibrowej Związku Strzeleckiego w dzielnicy Dziesiątej w Lublinie oraz Projekt Strzelnicy Lubelskiego Towarzystwa Łowieckiego w Lublinie przy ul. Dolnej Panny Marii. | |
During the interwar period, sport played many special roles in Polish society at that time. In the unstable political and economic situation as well as during the first years of the interwar period when attempts were made to rebuild the Polish State after regaining independence through sport, it was possible to keep the society in increasingly better physical condition. This situation was conducive to strengthening citizens for a possible armed conflict. The Government’s limited budget and possibilities for financing the development of the army resulted in the formation of associations, clubs and paramilitary organizations that promoted the cultivation of physical agility. A few years after the end of World War I and the country’s increasingly better situation began to blur the boundaries between education and development of military physical culture and society through joint organizations and the possibility of using more common groups of people, especially shooting sports. Shooting as a sport was considered to be key in military terms. Already during the partitions, the partitioners built shooting ranges, which in the early interwar years were adapted to the needs of the country. Examples of shooting ranges from middle war period in Lublin were: Project of shooting range Kolejowego Przysposobienia Wojskowego named of Pułkownika Lisa-Kuli, Project of shooting range Związku Strzeleckiego in Dziesiąta disctrict, Project of shooting range of Lubelskiego Towarzystwa Łowieckiego near Dolnej Panny Marii street |