Ozonowanie jako metoda aktywowania warstwy wierzchniej materiałów konstrukcyjnych w operacjach klejenia
Artykuł w czasopiśmie
| Status: | |
| Warianty tytułu: |
Ozonization as a method of energetic activation of surface layer of selected construction materials in adhesive joint operations
|
| Autorzy: | Kłonica Mariusz, Kuczmaszewski Józef |
| Rok wydania: | 2011 |
| Wersja dokumentu: | Drukowana | Elektroniczna |
| Język: | polski |
| Numer czasopisma: | 2 |
| Strony: | 38 - 41 |
| Efekt badań statutowych | NIE |
| Materiał konferencyjny: | NIE |
| Publikacja OA: | NIE |
| Abstrakty: | polski |
| Na podstawie analizy przeprowadzonych badań można przedstawić następujące wnioski. Dla stopów aluminium analizowanych w pracy, ważnej grupy materiałów stosowanych w przemyśle lotniczym, aktywowanie energetyczne warstwy wierzchniej w atmosferze ozonu może być alternatywą dla stosowanych obecnie metod chemicznych, jeżeli funkcją celu jest podniesienie wartości swobodnej energii powierzchniowej. Znaczny przyrost wartości swobodnej energii powierzchniowej uzyskano, stosując wyższe stężenie ozonu, przy tym samym czasie ekspozycji, wskazuje to na możliwość skracania tej operacji. Szczególnie istotnym efektem jest znaczny wzrost wartości składowej polarnej swobodnej energii powierzchniowej po procesie ozonowania, co może mieć istotne znaczenie w konstytuowaniu wytrzymałości długotrwałej konstrukcyjnych połączeń klejowych. Ozonowanie może być proekologiczną technologią wykorzystywaną w przemyśle, wszędzie tam gdzie adhezja odgrywa ważną rolę, jednak zastosowanie w przemyśle musi być poparte dalszymi badaniami. Ważnym problemem do analizy jest wpływ ozonowania na wytrzymałość połączeń adhezyjnych: czy zwięk- szenie wartości SEP bezpośrednio poprawia wytrzymałość, czy też odwrotnie, osłabia wytrzymałościowo warstwę wierzchnią materiału, tworząc w połączeniu adhezyjnym osłabiającą warstewkę graniczną. |
