Informacja o cookies

Zgadzam się Nasza strona zapisuje niewielkie pliki tekstowe, nazywane ciasteczkami (ang. cookies) na Twoim urządzeniu w celu lepszego dostosowania treści oraz dla celów statystycznych. Możesz wyłączyć możliwość ich zapisu, zmieniając ustawienia Twojej przeglądarki. Korzystanie z naszej strony bez zmiany ustawień oznacza zgodę na przechowywanie cookies w Twoim urządzeniu.

Publikacje Pracowników Politechniki Lubelskiej

MNiSW
100
Lista 2024
Status:
Autorzy: Wani Shoib, Gęca Michał Jan, Selvaraj Thirumalini, Priya T. Shanmuga
Dyscypliny:
Aby zobaczyć szczegóły należy się zalogować.
Rok wydania: 2024
Wersja dokumentu: Drukowana | Elektroniczna
Język: angielski
Numer czasopisma: 6
Wolumen/Tom: 15
Numer artykułu: 102748
Strony: 1 - 14
Impact Factor: 6,0
Web of Science® Times Cited: 1
Scopus® Cytowania: 2
Bazy: Web of Science | Scopus
Efekt badań statutowych NIE
Materiał konferencyjny: NIE
Publikacja OA: TAK
Licencja:
Sposób udostępnienia: Witryna wydawcy
Wersja tekstu: Ostateczna wersja opublikowana
Czas opublikowania: W momencie opublikowania
Data opublikowania w OA: 11 maja 2024
Abstrakty: angielski
The study explores the mechanical and durability performance of M30-grade ordinary Portland cement (OPC) incorporated with Bacillus megaterium (BM) and Bacillus sphaericus (BS) species at different dilutions in reference to the control mix. The analysis favored BM-incorporated samples showing the highest strength and durability in all perspectives. The optimal BM mix was validated for varied crack repairability using image characterization and water permeability coefficient approaches at different ages of healing. Further, X-ray diffraction (XRD), field emission scanning electron microscopy (FE-SEM) with energy dispersive spectroscopy (EDS), and confocal scanning laser microscopy (CSLM) were used to examine the mineralogical precipitation of cracks. The microbial self-healing revealed apt sporulation of BM of 109 CFU/mL dilution to sustain the concrete environment, with 683 U/mL urease activity, and significantly improved the crack healing in the specimens with an effective response to 0.1–0.8 mm cracks at different ages reaching a maximum surface repair rate of 92%.